–
Een nachtje frisse lucht
1 december 2024
Welmoed
Nog niet zo lang geleden heb ik me voorgenomen om minstens één nacht per jaar alleen te kamperen en nu het jaar wat op zijn einde begint te lopen, voelde ik de druk wel oplopen. Afgelopen donderdag beloofde het een mooie dag te worden; zonnig en niet teveel wind, maar wel koud. Nu ben ik niet persé een mooi weer kampeerder, dus mijn uitrusting is er aardig op aangepast. Maar alleen in de slaapzak is toch wel even wat anders dan samen gezellig een dik donzen dekbed delen. Een tijd geleden vond ik een oude, weinig gebruikte legerslaapzak; die heb ik omgebouwd tot quilt. Leuk dus om een keer uit te proberen bij een temperatuur rond het nulpunt.
Nou daar ging ik dan. Fiets volgepakt. Route uitgezocht. Waarom ging ik eigenlijk naar De Ronde Hoek? Ik was in de veronderstelling dat dat terrein dichter bij Amsterdam lag dan ’t Groene Hart. Maar dat bleek dus bij het uitpluizen van de route niet zo te zijn. Oeps. Toch maar wel De Ronde Hoek gekozen. Ik had wel zin in zo’n kleine terreintje. Ik vertrok wat later op de dag en heb flink doorgetrapt om nog bij daglicht aan te komen. Dat is in ieder geval gelukt. Met de zonsondergang op de achtergrond had ik nog net daglicht om mijn weg op het terreintje te vinden. En absolute must: een kattewasje bij de koude buitenkraam om niet plakkerig in de slaapzak te liggen.
Hoe ziet dat er dan bij mij uit? Dat winterkamperen?
Regel 1 (en 2): warm en droog blijven. Dus weet voor jezelf hoe je dat voor elkaar moet krijgen. Ik kijk ook altijd naar de weersverwachting.
Regel 3: Ken je uitrusting van haver tot gort. Ik kan in het donker zonder lamp ook prima mijn tent opzetten en mijn bed opmaken. Met een beetje geklooi kan ik vast ook wel koken zonder. En sowieso; als je ogen een beetje gewend zijn, blijkt er nog best veel licht te zijn na zonsondergang. Bij nieuwe maan is dat trouwens wel wat minder.
In het donker zat ik daar dan, in de opening voor mijn tentje een bouillonnetje met tomaat te maken. Daarna tandenpoetsen en een wandelingetje in het donker langs de Vlist om de voeten op te warmen. Toch nog een kruik van mijn aluminium water fles geïmproviseerd en om 19:30 lag ik in bed met een boek. Het duurde wel even voordat het ‘buiten’ ook rustig werd. Er reden nog regelmatig auto’s langs, maar na een uur of 10 werd het rustig.
Om een uur of drie werd ik wakker. Te ver afgekoeld. Toch nog niet helemaal ideaal dus deze opstelling. En mijn matje loopt dus écht langzaam leeg, ook na het vervangen van een onderdeeltje in het ventiel. Jammer. Ik hoor de smienten en wulpen, waar ik van lig te genieten terwijl ik probeer te ontspannen om weer wat op te warmen. Ik val blijkbaar toch nog weer in slaap want ik schrik een paar keer wakker als de eerste groepjes scholieren langs komen fietsen.
Het échte kadootje is bij het eerste licht de tent helemaal open ritsen om de frisse lucht in te ademen en het tere ochtendgloren boven de berijpte polder vanuit mijn tentje te zien overgaan in de dag. Ik ben heel tevreden met deze nacht op De Ronde Hoek. Wat een heerlijk terreintje ook. Lekker eenvoudig.
Ik doe lang over het ontbijt. Dat geeft niet. Het duurt nogal een tijd voordat mijn tentje een beetje ontdooid is.
PS voor wie het vuurtje miste in mijn avontuur; dat was er niet. Vuur is voor mij geen moeten. Het kan leuk zijn, maar zonder kan ook prima. Zelfs als het wat kouder is. Ik duik liever mijn bed in dan ‘verplicht’ nog een vuurtje uit te zitten tot ik verkleumd ben, zeker als ik alleen ben.
